Gdy w dniu 26 marca 2017 roku przyjąłem służbę Pomocnika Oficera Dyżurnego zaczęły docierać na dyżurkę niepokojące informację o jakiejś nieznanej zarazie na terenie Królestwa Baridasu.

Ze względu na to, że Oficer Dyżurny zaraz po przyjęciu służby udał się na inspekcję nowego okrętu OKS Odolan Zwitariusz to kolejnego dnia złożyłem mu meldunek dotyczący zarazy, która od 24 marca zadomowiła się Baridasie, a konkretnie na terenach lenna Rafadarvike.

Oficer Dyżurny mjr Laurencjusz MaHi at Atera nakazał mi przeprowadzić rozpoznanie terenu lenna objętego zarazą, a do przeprowadzenia akcji rozpoznawczo-ratowniczej wyznaczony został Zespół Rozpoznawczy CSAR (Combat Search and Rescue) z Bazy Wojsk Specjalnych w Anheim.

Po dotarciu na miejsce Hrabia Kruczego Portu Daniel January von Tauer-Krak przekazał nam taką informację:

Na miejscu nakazałem od razu rozstawić tabliczki informacyjne o potencjalnym zagrożeniu biologicznym oraz spotkałem szer. Carmen Laurent, która przybyła z pomocą wraz z personelem grupy medyków z Teutońskiej Akademii Medycznej.


Sam też już 25 marca jeszcze przed służbą na półciężarówce dowiozłem półtony białego proszku z Ciuad de Bravo, bo jak wiadomo ów specyfik dobrze robi na wszystko.

Na miejsce zdarzenia gotowi do pomocy przybyli także: Wierny Obywatel Tymoteusz Wrigley, Wierny Obywatel Jihymed Niezyd wraz ze specjalnymi lekarstwami Calradzkich medyków z Jelkali po oraz mat Eradl Adrien Marcus Pius da Firenza i Wielmożna Wicehrabina Yennefer Heach.

Szer. Carmen Laurent zaraz po dotarciu do Pałacu Kruków została doprowadzona do leżącego w dużym budynku kucharza. Po drodze minęła Kruczego Hrabiego, który ruszył ku przedmieściom z zamiarem wybicia kuropatw.

Prowizoryczny szpital został zorganizowany w dużej hali, a szer. Carmen Laurent wraz z Wicehrabiną Yennefer Heach, która zajęła się przygotowaniem kroplówek i razem przystąpiły do udzielenia pierwszej pomocy nieprzytomnemu kucharzowi oraz kolejnym przywiezionym przez Kruczego Hrabiego poszkodowanym.

Zespół Rozpoznawczy CSAR pod moim nadzorem przystąpił do pracy. Trzeba było przeprowadzić wiele testów i badań związanych z właściwym określeniem zagrożenia, bo dopiero po identyfikacji wirusa można przystąpić do walki z nim. Analitycy szybko i szczelnie zamknęli się w swoim przewoźnym laboratorium, a patrole biologiczne wyszły zbierać próbki w teren.


Dwuosobowe zespoły testowe w terenie znalazły ślady wielu groźnie wyglądających próbek, które na bieżąco zostawały poddawane wstępnej analizie na podręcznym sprzęcie do testów.


Miejmy nadzieję, że uda się ustalić źródło zagrożenia przed jego dalszą ewolucją i kolejnymi mutacjami.