…no dobrze, dotarliśmy właśnie do głównego placu osady. To właśnie tutaj odbywały się niegdyś zgromadzenia oraz narady tutejszej społeczności. Uczestniczyć jako słuchacze mogli w nich wszyscy mieszkańcy osady, głos zabierać mógł jedynie wódz oraz dziesięciu wyznaczonych przez niego mężczyzn. Tak, tak, nie ma co się łapać za głowę. Tak właśnie wyglądał tutejszy ustrój polityczny…

W 1670 roku do władzy doszedł Sancho Juniorez, który próbował zjednoczyć pod sobą wszystkie osady znajdujące się na wyspie. Jego rządy oznaczały ogromny skok cywilizacyjny i nawiązanie kontaktu z resztą świata. Dla społeczności Punty, ludzi wiodących spokojne życie w zgodzie z naturą, był to okres izolacji i krwawej walki o swoje wartości oraz ideały. W 1710 roku miało miejsce jedno z najkrwawszych wydarzeń w historii osady oraz jej mieszkańców - puntyjscy mężczyźni pod przewodnictwiem Domenico Navaja oraz Pablo Roca wyruszyli w zbrojnym marszu wymierzonym w najstarsze miasto wyspy - Playa de Sarmatia. Niestety, starcie chłopów uzbrojonych tradycyjnie (w gołe dupy i włócznie) musiało skończyć się brutalnie, wszak siły rządowe dysponowały najnowszą technologią przywiezioną z odległych zakątków Pollinu.

…co roku mieszkańcy osady zbierają się tutaj aby uczcić poległych w tym wydarzeniu współplemieńców. Po uroczystościach, w trakcie których wspominane są imiona wszystkich poległych, następuje libacja alkoholowa jakiej wasze oczy nie widziały - ni to w Soli ni to w Grodzisku, o innych Margonach nie wspominając. Zazwyczaj po trzech tygodniach hucznej zabawy mieszkańcy powracają do normalnego życia…

Choć mieszkańcy Punty stracili swoich bliskich to zyskali zrozumienie w oczach Sancho Junioreza - dekret wydany w roku 1711 zakazał industrializacji terenów wokół wulkanu El Caballero, dodatkowo rok później wydana została uchwała chroniąca naturalne zabytki oraz kulturę mieszkańców wyspy.

…oryginalna wersja dokumentu znajduje się obecnie w części muzealnej Pałacu El Presidente w Puncie wraz z późniejszym aktem wydanym przez Piotra II Grzegorza ustanawiającym na tych terenach hrabstwo. A teraz proszę za mną, przejdziemy do miejsca w którym oddawano cześć lokalnym bóstwom. Żwawiej, żwawiej mieszczuchy…