Chciałem się odnieść do ankiety SOBOS w komentarzu pod artykułem, ale... rozrosła się ta odpowiedź tak, że pomyślałem, że osobny artykuł jednak będzie lepszy.

Ja interpretuję te wyniki dwojako. Pierwszy sposób (korzystniejszy dla mnie - podniosą oburzenie niektórzy) to poparcie księcia - w szerszej perspektywie te 16 osób, które w ogóle nie chcą, żebym się dzielił uprawnieniami, i stricte poparcie - 6 osób dla mojej decyzji. A na drugim biegunie przeciwnicy - nie-dzielenia się i zakresu dzielenia się (decyzji); razem 17 osób. 22-17.

Drugi sposób, to odrzucenie poparcia dla mojej decyzji i wzięcie pod uwagę tylko tych, którzy sprzeciwiają się mojej decyzji. Jeden biegun, to osoby, które nie chcą, żebym się dzielił tymi uprawnieniami - 16 osób. Drugi biegun - dziel się księciu jeszcze bardziej - 17 osób. 16-17.

Tylko co wynika z tego? Niewiele, ponieważ uważam, że czego bym nie zrobił, byłoby źle. Zastanawiające, że real nie istnieje, a tak naprawdę jesteśmy tacy... polscy.

W sumie najlepiej, gdybym nic nie zrobił. Zamiast prywatnych wiadomości, rozmów ze mną, zaczęłyby się pojawiać artykuły, "polemiki". Że książę powinien scedować na tego czy innego swoje prawa, w całości, w części. Pod artykułami pojawiałyby komentarze popierające, negujące. Pojawiałyby się polemiki z artykułami popierającymi, a pod nimi znowu komentarze - popierające, sprzeciwiające się. I tak na prawdę sprawa "rozegrałaby się" między Wami. A ja mógłbym spokojnie odpowiedzieć wszystkim, że w obliczu takiego podziału, nie będę nic zmieniał.

Zapowiedziałem. ZAPOWIEDZIAŁEM. W mowie rocznicowej wszyscy mogli przeczytać (i wciąż mogą) o moim zamiarze odnośnie nadawania obywatelstw. Wciąż mowę rocznicową można przeczytać http://12.sarmacja.org/; ewentualnie można kliknąć w banner propagandowy z prawej strony strony.

Po fakcie, po wydaniu zarządzenia, dowiaduję się, że prywatne kanały aż huczały od tego, jak książę źle postępuje, że się dzielić będzie swoimi uprawnieniami. Nikt nie zaprotestował. Choćby w prywatnej korespondencji ze mną. Nie przesadzajcie, z wieloma z Was mam prywatne kontakty i można było pisać. Czy zmieniłbym decyzję, nie wiem. Ale kontynuując oburzenie. Gdy ogłosiłem swoją decyzję, zaczęły się pojawiać głosy oburzenia - co ja robię. Poraz kolejny udowodniliście, że nie czytacie niektórych rzeczy albo czytacie pobieżnie. Najpierw ustawa o obywatelstwie, teraz moje dzielenie się uprawnieniami.

Nie, nie napisałem tego artykułu, żeby pokazać, jaki jestem obrażony na społeczeństwo sarmackie. Nie jestem. Nie oczekuję też peanów na cześć mojego rozporządzenia prawem do nadawania obywatelstw. Zdawałem sobie sprawę i z tego, że pojawią się monarchiści sprzeciwiający się temu (choć miałem nadzieję na wcześniejszą reakcję) i tego, że to za mało.

Nie spodziewałem się jednak, że będzie tylko narzekanie, zwłaszcza ze strony tych, którzy chcieli nadawania obywatelstw przez Namiestników. Owszem, dostali za mało, ale nie widać żadnych pozytywów - tylko pesymistyczne podejście, że nic nikt nie może, że mało obywatelstw. Halo! Decyzja o tym, kto nadaje obywatelstwo ma decydować o tym, że zwiększy się ilość obywateli?! No nie sądzę.

Chyba, że to ma drugie dno, że tak na prawdę w nadawaniu obywatelstwa przez Namiestników, chodzi właśnie TYLKO o osoby, które już miały obywatelstwo. No cóż, jedna osoba już w pewien sposób to udowodniła. Wybaczcie ostre słowa, ale tłumaczenie, że ktoś nie chce składać wniosku w "centrali", bo jej nie lubi (kolokwialnie rzecz ujmując), a równocześnie - nie ma nic do księcia, jest po prostu idiotyczne, kretyńskie. Jakiej centrali? Owszem, jestem w pewien sposób tą "centralą", ale albo ktoś do mnie coś ma i nie składa, albo nie ma i składa wniosek. Tak, jak zapowiadałem - nie będzie nadawania obywatelstw przez administrację Dworu, rządu. Znowu teorie spiskowe? Że jak złożę, to książę na złość mi upoważni MAPa, żeby mógł mi nadać obywatelstwo i Rząd będzie tryumfował? Czemu piszę o teorii spiskowej? Już raz się taka pojawiła - przy okazji wydalenia obcokrajowca, że teraz wszyscy, którzy nie mają obywatelstwa, są narażeni na wydalenie, zwłaszcza ci zasłużeni dla Księstwa; bo tak. To może jednak ci, którzy chcą odzyskać obywatelstwo, ale tylko z rąk Namiestnika (w sumie pewnie jednego konkretnego) jednak mają "coś" do mnie?

Nie każę się zwolennikom nadawania obywatelstwa przez Namiestników, cieszyć się jak ojcu robiącemu dzieci. Ale zastanówcie się może jak wykorzystać to uprawnienie, a nie jak to źle, że to uprawnienie jest, jakie jest.


P.S.
Jak mi "ktoś" napisze coś w stylu "a nie mówiłem", to skrócę o głowę... po samą żołądź.