Panie Profesorze, bardzo słuszne spostrzeżenie dot. znieważeń. Zauważyłem je już kiedyś i cieszę się, że powstał artykuł. Mam nadzieję, że poczyni się on do zmiany omówionych przepisów i większej konsekwencji prawodawcy - nie mam wątpliwości, że różnica wynika z błędu i przeoczenia, a nie jest podyktowana wymogiem "twardszej skóry" osób na świeczniku. Wręcz przeciwnie, orzecznictwo TK bardzo surowo traktuje prawo do wyrażania opinii na temat działalności osób pełniących funkcje publiczne (vide wyrok w sprawie o sygn. K 5/20; nawiasem mówiąc dla mnie oburzający - kompletnie nie kupuję przyjętej linii orzeczniczej i zgadzam się z tym, że osoby pełniące funkcje publiczne powinny lepiej znosić krytykę, tym bardziej merytoryczną - w prasie).

Nie mogę natomiast zgodzić się z zarzutem, według którego brak dolnej granicy ustawowego zagrożenia jest czymś złym. Wręcz przeciwnie - daje to znacznie szersze pole do popisu Trybunałowi, który może wymierzyć odpowiednią karę, mając na względzie całokształt sytuacji i ogląd na oskarżonego. Wydaje mi się też, że swego rodzaju dorozumianą dolną granicą jest po prostu jeden dzień więzienia - choć wątpliwości budzi sensowność takiego wymiaru kary.