Pracę archeologiczne w Hó ciągle trwają, naukowcy z Instytutu Historii Królewskiej Akademii w Angemont dokonali przełomowego odkrycia.
P
rzypomnijmy, że w wiosce Hó w ostatnią sobotę
odkryto szczątki plemienego władcy z czasów epoki brązu. Zgodnie z oczekiwaniami badaczy, odkryto również pozostałości
starożytnego miasta, na oddalonym o pół kilometra, od miejsca pochówku wzgórzu.
Osada na owym wzgórzu obejmowała powieszchnią blisko 4.6 hektarów, a w szczytowym okresie swojej świetności, mogła być zamieszkiwana przez nawet 2000 osób! . Jest to dotychczas najwieksza odkryta osada z tego okresu, na obszarze całej Orientyki.
Pierwsza stolica Hasselandu?
Stanowisko w Hó jest miejscem unikatowym na skalę światową. — mówi, w wywiadzie dla Gazety Hasselandzkiej dyrektor Instytutu Historii Akademii Królewskiej. —
Osada powstała w okresie napływu na te ziemię ludności razuryjskiej z południowej i centralnej Nordaty, która w niedługim czasie podporządkowała sobie ludność tubylczą.
Pan profesor zapytany o znaczenie znaleziska odparł —
Istnienie grodziska w I tysiacleciu przed naszą erą, świadczy o znacznie wcześniejszej migracji plemion razuryjskich na teren archipelagu, niż początkowo zakładano. – zapytany o rolę grodziska na wyspach razuryjskich odparł —
badania archeologiczne wskazują, że osada Hó w tych czasach, pełniła funkcje głównego ośrodka gospodarczego i administracyjnego w regionie.
Osada była zamieszkiwana przez blisko 400 lat, nieznane są przyczyny jej upadku i opuszczenia przez ludność zamieszkującą ten obszar.
Przedmiotem dociekań badaczy, są przyczyny upadku miasta, spośród licznych teorii przytaczanych przez środowiska naukowe, najbardziej prawdopodobna wydaje się być ta mowiąca o bliżej nieokreslonym kataklizmie naturalnym.
